ای یوسف خوش نام مـا خوش میروی بر بام مــــا
ای درشکـــسته جــام مـاای بــردریـــــده دام ما
ای نــور مـاای سور مـاای دولت منصــور مـا
جوشی بنه در شور ما تا میشود انگور ما
ای دلبر و مقصود ماای قبله و معبود ما
آتش زدی در عود ما نظاره کن در دود ما
ای یــار مـــا عیــار مـــا دام دل خمـــار مـــا
پا وامکــش از کار ما بستان گــــرو دستار مــا
در گل بمانده پای دل جان میدهم چه جای دل
وز آتـــــش ســودای دلای وای دلای وای مـــــا
مولانا جلال الدین بلخی مولوی